میزان بروز سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان پره ترم که در طی ۲۴ ساعت پس از تجویز دگزامتازون به مادر متولد شده اند

هدف از این مطالعه مقایسه میزان بروز سندرم دیسترس تنفسی( rds ) در نوزادان نارسی که طی 24 ساعت اول پس از تجویز دگزامتازون به مادر متولد شده بودند، با نوزادان مادرانی که دگزامتازون دریافت نکرده بودند، بوده است این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی( clinical trial ) روی زنان حامله ای که در فاصله زمانی مهرماه 1378 تا مهرماه 1379 در بیمارستان شهید اکبرآبادی بستری شده بودند، انجام شد. این بیماران حاملگی 36-30 هفته داشتند و علت مراجعه آن ها دردهای زایمانی بود. در بیماران گروه مورد، دگزامتازون به میزان 5 میلی گرم عضلانی هر 12 ساعت تزریق شد و بیماران گروه شاهد دارویی دریافت نکردند. جهت این بررسی 100 بیمار که قبل از پایان 24 ساعت از اولین تزریق دگزامتازون زایمان کردند(گروه مورد) و 70 بیمار که قبل از پایان 24 ساعت از زمان بستری زایمان کرده بودند و دگزامتازون دریافت نکرده بودند(گروه شاهد) انتخاب شده و نوزاد آن ها از نظر میزان بروز rds مورد مقایسه قرار گرفت. هم چنین رابطه میزان بروز rds با جنس نوزاد و شیوه زایمان بررسی شد که براساس نتایج به دست آمده نسبت ابتلا نوزادان به rds در گروه دگزامتازون 15% و در گروه شاهد 1/27% بود و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بوده است(05/0 p< ). این نسبت برای نوزادان با سن حاملگی 6/31-30 هفته، 9/18% در مقابل 35%(001/0= p ) و در نوزادان 6/33-32 هفته، 3/14% در مقابل 7/30%(001/0= p ) و در نوزادان 36-34 هفته، 7/10% در مقابل 7/16%(004/0= p ) به دست آمد که اختلاف در تمام سنین حاملگی معنی دار بود. در هر دو گروه، نوزادان پسر(001/0= p ) و نوزادان متولد شده به روش سزارین بیش تر به rds مبتلا شده بودند(005/0= p ). با توجه به نتایج به دست آمده، حتی در مواردی که انتظار تولد در زمانی کم تر از 24 ساعت از شروع دگزامتازون پیش بینی می شود، تجویز آن توصیه می گردد.